Praktische oplossingen voor collega’s met een visuele beperking: ‘Dit helpt direct’

Je weg vinden naar een vergaderzaal of een drankje halen bij de automaat: een visuele beperking maakt veel alledaagse dingen lastig. Pim Felix en Merlijn Dingemanse van FMHaaglanden gaan in gesprek met Sascha van den Dries en Ellen Koudijs-Siebel, twee rijkscollega’s in De Resident met een visuele handicap. Samen ontwikkelen ze een paar praktische oplossingen. 

Pim Felix (FMH) en Sascha van den Dries (VWS)
Beeld: FMHaaglanden
Pim Felix (FMH) en Sascha van den Dries (VWS)

Fluorescerend oranje

Sascha van den Dries, beleidsmedewerker bij de directie Jeugd van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport: ‘Ik ben al sinds mijn geboorte zeer slechtziend. Met mijn ene oog zie ik 3% en met mijn andere alleen licht en donker. Buiten loop ik dan ook met een blindenstok, binnen niet. Op mijn etage in De Resident is veel van glas. Dat heeft te weinig contrast voor mij.’ Pim Felix, facilitair adviseur bij FMHaaglanden: ‘Samen met onze leverancier van bewegwijzering hebben we gekeken naar kleuren. Van hun hele kleurenwaaier bleek voor Sascha fluorescerend oranje tegen een donkere achtergrond het beste uit de verf te komen. Van die kleur hebben we stroken plakfolie op belangrijke punten geplakt.’ Sacha: ‘Op hoeken natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook op de klapdeuren of belcellen. Dit hielp direct.’

Sascha test de ruimtenummers in reliëf
Beeld: FMHaaglanden
Sascha test de ruimtenummers in reliëf

Links, links, rechts

Pim: ‘Een eenvoudige ingreep die veel opleverde, daar werd ik helemaal enthousiast van. Ik was heel benieuwd of we Sascha nog meer konden helpen.’ Sascha: ‘De naam en het ruimtenummer van vergaderzalen staat aangegeven in plakfolie. Daar kan ik helemaal niks mee. Ook kan ik de bewegwijzeringsbordjes natuurlijk niet lezen. Dat betekende dus in feite dat ik niet zelfstandig naar een vergadering kon. Pim en ik hebben toen een rondje door het vergadercentrum op de vierde etage gelopen en een uitgeschreven plattegrond gemaakt. Nu zoek ik vijf minuten voor de vergadering op hoe ik vanaf de liften bij die zaal kom – bijvoorbeeld: links, links, tweede zaal aan mijn rechterhand.’ Pim vult aan: ‘En naast de meeste deuren van de vergaderruimtes zit nu het nummer in reliëf. Ook voor veel ziende mensen is dit trouwens beter zichtbaar dan de aanduiding in het raamfolie.’

‘Door mijn visuele handicap loop ik tegen allerlei dagelijkse dingen aan – soms letterlijk.’

Merlijn Dingemanse (FMH) en Ellen Koudijs-Siebel (SZW)
Beeld: FMHaaglanden
Merlijn Dingemanse (FMH) en Ellen Koudijs-Siebel (SZW)

Waarom zegt niemand iets?

Ellen Koudijs-Siebel, senior beleidsmedewerker bij de directie Gezond & Veilig werken van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid: ‘In de couveuse zijn mijn ogen niet goed ontwikkeld. Toen ben ik aan mijn ene oog blind geraakt, het andere oog volgde toen ik vijf jaar oud was. Door mijn visuele handicap loop ik tegen allerlei dagelijkse dingen aan – soms letterlijk. De Resident is gelukkig redelijk toegankelijk. Er zitten ribbels op de vloer en de liftknoppen hebben braille. Begin dit jaar stond ik voor een nieuwe uitdaging in het Grand Café. Waarom zegt niemand iets? Dat vroeg ik me af toen ik koffie wilde bestellen. Een blinde klant die koffie wil bestellen bij een dove Gebaarista, veel succes! Intussen kennen ze me en heb ik het gebaar voor mijn favoriete koffie geleerd.’

Ellen tapt koffie met de mal
Beeld: FMHaaglanden
Ellen tapt koffie met de mal

Koffie met een mal

Ellen: ‘De nieuwe warmedrankenautomaten en waterbarren bedien je met tiptoetsen. Dat betekende dat ik niet meer zelf iets kon halen.’ Merlijn Dingemanse, facilitair medewerker bij FMHaaglanden: ‘Mijn collega Jeroen Storm en ik kregen dit via via te horen en zijn samen met onze cateraar Hutten op zoek gegaan naar een oplossing. Eerst hebben we stickertjes met braille geprobeerd, maar dat was geen succes. De uiteindelijke oplossing heeft Ellen zelf aangedragen.’ Ellen: ‘Bij een eerdere baan had ik een malletje voor de koffiemachine. Jeroen heeft toen een prototype gemaakt van een schoenendoosdeksel. Via verschillende versies heb ik nu een prototype van plexiglas. De mal past op de automaat en de gaatjes komen precies goed voor de tiptoetsen.’ Merlijn: ‘In de definitieve versie kun je ook de sterkte aanpassen en kiezen voor één of twee drankjes. Hutten laat de mallen maken in hun eigen werkplaats.’ Ellen: ‘Collega’s willen altijd wel koffie voor me halen, maar het is fijn om dat ook zelf te kunnen. Ik wil ook wel eens even van mijn werkplek weg.’

‘We willen alle rijksambtenaren een comfortabele werkomgeving bieden, dus ook Sascha en Ellen.’

Bewustwording en maatwerk

Sascha: ‘Ik merk dat deze zichtbare ingrepen heel veel bewustwording creëren bij mijn collega’s. Kleine ingrepen hebben onmiddellijk effect; het hoeft niet lastig of duur te zijn. Het gesprek erover is belangrijk.’ Merlijn: ‘Bij FMH willen we altijd kijken naar oplossingen, juist als het om maatwerk gaat.’ Pim: ‘De samenwerking met Sascha heeft me laten zien hoe waardevol het is om verder te kijken dan onze standaard facilitaire dienstverlening. Onze missie is niet voor niets ‘FMHaaglanden, voor een comfortabele werkomgeving.’ Dat willen we alle rijksambtenaren bieden, dus ook Sascha en Ellen.’

Tekst en foto's: Sanne Nienhuis